On już mnie nie kocha

Pewien handlowiec z uroczej miejscowości Bród
przed transakcją dla klienta jest słodki jak miód.
A jak już dojdzie do sprzedaży
nawet, gdy coś się z rzeczą zdarzy:
"Tu mnie pocałujcie." I zostaje ino smród. 


Jest taka anegdotka o miłości. Przed ślubem fatygant rzuci swą najlepszą marynarkę w kałużę, żeby ukochana mogła po niej przejść suchą nóżką. Po ślubie raczej rzuci w to błocko żonkę, żeby stanąć na niej celem ochrony butków….Swoich, rzecz jasna.




Mam takie skojarzenie - to tak jak ze sprzedawcami. Wiem, oni nie mają łatwej pracy, sama o tym pisałam. Ale pewnie wam się zdarzyło, że przed dokonaniem zakupu byli dla was przemili, ale gdy doszło do jakiejś reklamacji czy posprzedażowej obsługi nagle kochali już jakby mniej?

Zdobycie ofiary

Najsłodsi są oczywiście przy pierwszym kontakcie. Nieba wam przychylą. Tak oczywiście przywiozę pani tę sofę (która zresztą jest rewelacyjna) i na własnych plecach wniosę na czwarte piętro (windy nie ma? co tam winda, proszę pani klient nasz pan, a ja przynajmniej trochę poćwiczę), a jak się pani dzisiaj zdecyduje, to najpóźniej jutro, nawet o 24 w nocy, jak pani pasuje.

Już kocha jakby mniej

Każdy rasowy handlowiec przy tym wyczuwa moment, kiedy już cię ma (to odpowiednik zaręczyn w naszej anegdotce) i wtedy można ostrożnie zmniejszać obietnice (oczywiście, że bym pani wyniósł tę sofę, ale akurat mam postrzyk, a nie może pani poprosić sąsiada?).

Zaklepane, to kopa w d...

A jak już kasa trafiła do ręki - to po weselu! Opłaconą przelewem kanapę przywiezie kurier, wywali pod klatką i jak jest miły, to zadzwoni i o tym poinformuje. Wtedy będziesz mogła wylecieć w południe z pracy jak szalona (czy nie umawialiście się na dostawę po 17 tej?) i jechać przez pół miasta modląc się, by nie zaczął padać deszcz, względnie, by okazało się, że tapicerowany mebel z super drogim obiciem jest dobrze zabezpieczony folią.

A jak kurierowi nie będzie się chciało dzwonić do ciebie, to wydobędzie podpis na liście przewozowym od twojej osiemdziesięcioletniej sąsiadki, która akurat wolnym kroczkiem wraca sobie ze spaceru.

A po ślubie...

Faktury pan nie dostał? Zaraz doślemy. I czekaj, dzwoń, upominaj się, słuchaj, że zgubili adres, dane, skończył się papier w drukarce, a fakturzystka na chorobowym. Nie daj Boże jakaś reklamacja - jak tylko rzecz nie rozpadła się na kawałki, lepiej ją sobie darować, jeśli nie ma się mocnych nerwów. I cóż ci po tym, że szkoda po wielotygodniowych udrękach i mękach zostanie naprawiona, skoro więcej wydasz na psychoanalityka po tej roz(g)rywce?

A wy? Jakie macie doświadczenia ze sprzedawcami? Wylądowaliście kiedyś w kałuży?


Zdjęcie Pixabay, Alexas_Fotos